Vroeger, heel vroeger, fietste ik in m’n eentje mijn rondjes op een stalen racefiets met van die verstellers op de buis. Op zich had ik daar geen moeite mee, maar om nu altijd maar in je eentje te koersen. Toen bedacht ik me, ik word lid van een fietsclub, lijkt me gezellig. En dat is het ook bij Cycle Team Wijchen. Niet dat het altijd gezellig is of dat er niets te mopperen valt. Er wordt bijvoorbeeld nog weleens gezegd dat er tijdens het koersen te weinig rekening wordt gehouden met elkaar. En dat had in de etappe van afgelopen zondag ook wel iets beter gekund. Neem nu bijvoorbeeld het fietspad dat vanaf zweefvliegveld Malden tot aan de dierentuin in Kleve loopt, de Europa-Radbahn. Heb je net een lekkere gang, moet er alweer in de remmen geknepen worden omdat het volgende onoverzichtelijke kruispunt zich alweer aandient.
We kunnen natuurlijk net doen of ze er niet zijn, maar dat kan renners kosten. In de Vuelta lossen ze dit op met motorrijders zag ik in van de etappes, maar CTW heeft naar mijn weten maar één motorrijder en die fietst ook nog gewoon mee. Daar hebben we dus niets aan. Maar stel nu eens dat bij het naderen van een kruispunt één van de op kop rijdende renners even een stevig sprintje trekt om te zien of er een vrije doorgang mogelijk is, en dit dan met gebaren of geluidssignalen aan het peloton doorgeeft ? Dat zou toch een hoop remrubber en aanzet-energie schelen dat dan later, wanneer het echt nodig is, weer ingezet kan worden. En zo houden we als CTW’ers dan ook rekening met elkaar. Trouwens, dit soort sprints wordt door veel wielercoaches ten zeerste aanbevolen om de zowel de conditie als fietssnelheid te verbeteren. Lijkt mij een win win situatie.
Het leukste aan Kleve is om er weer weg te gaan en dan het liefst via wat van de heuveltjes die daar in de buurt liggen. Maar hoe leuk ook, ze zorgen iedere keer weer voor problemen voor het CTW peloton. Voor je het in de gaten hebt ben je alweer ergens een renner kwijtgeraakt en vindt hem dan maar eens terug. Iemand van het peloton zou toch in de gaten moeten houden of iedereen er nog bij is of moeten weten waar de renner gebleven is? Helemaal duidelijk heb ik het trouwens nog niet. Is het aanschouwen van zo’n heuveltje dan al een reden om maar snel rechts of links af te slaan zodat er niet geklommen hoeft te worden? Aha, hier heb ik een mooi coach momentje te pakken. Met de gedachte “o nee hè, weer omhoog” nee, daar kom je niet ver mee als CTW-wielrenner, of misschien toch wel maar dan ver achter. Nee, dat is echt niet de goede gedachte. Zoals mijn opa altijd al zei dat hij vroeger mijn oma wel wilden opvreten, zo moet een CTW’er zo’n heuveltje willen opvreten. Mijn opa vertelde er trouwens wel bij dat hij later vaak dacht “had ik het maar gedaan”, maar dat is weer een ander verhaal. Aanvallen dus zo’n heuveltje, je doet er met name jezelf maar ook je mede CTW’ers een groot plezier mee. En zo houden we als CTW’ers ook rekening met elkaar.
Na het aanvallen van één zo’n hellinkje was de beloning boven groot, gewoon koffie maar dan wel in de tuin van onze favoriete koffiejuffrouw. Waarom staat zij eigenlijk niet op onderstaande foto? Misschien wel omdat we geen echte wielrenners zijn in haar ogen. Die eten namelijk wel taart bij de koffie.
En toen begon het gedonder. Nee,het weer sloeg niet om, maar het klinkt niet best. Het leek erop dat het aanvallen van de heuveltjes een beetje werd overdreven met als gevolg dat het credo samen uit, samen thuis zoals vermeld in het huishoudelijk regelement er deze keer niet in zat. We zijn al met al toch zo’n 6 á 7 renners onderweg kwijtgeraakt.
Een oude tegelwijsheid van Cycle Team Wijchen
Ik kan me de tijd nog herinneren dat de club uit nog maar 6 actief fietsende renners bestond. Daar moet dus duidelijk wat aangedaan worden. Nu wordt er verondersteld dat CTW’ers moeite hebben om hun gedrag één, twee, drie te veranderen en dat de enige mogelijkheid is om zelf “abandon” achter de naam van de renner te zetten. Dat lijkt mij, om in wielertermen te blijven, iets te kort door de bocht. Om iets van vertrouwen in CTW terug te winnen bij de achter gelaten en eenzame renners heb ik het volgende bedacht. In het verleden konden er bij de Spurt fietsertjes verdiend worden door te starten bij een etappe en in enkele gevallen werd er zelfs een fietsertje uitgedeeld bij uitzonderlijk gedrag. Dit lijkt mij nu een mooi moment om het fietsertje opnieuw te introduceren. Echter met wat aangepaste spelregels. Er kunnen er alleen fietsertjes verdiend worden als de renner sociaal gedrag vertoont. Maar let wel, bij misdragingen kunnen ook fietsertjes weer ingevorderd worden. De slimmeriken van het peloton denken nu vast dat ze omdat ze toch nog geen fietsertje hebben, voorlopig geen rekening hoeven houden met de andere renners, maar nee, dat zal niet gaan. Iedere renner ontvangt bij de eerstvolgende etappe namelijk maar 1 fietsertje. Er is dus in het begin geen mogelijkheid om je niet sociaal op te stellen. Een renner met nul fietsertjes wordt namelijk direct teruggezet naar de fietsertjes loze pelotons D t/m Z. Dat betekend in eenzaamheid de etappe moeten afleggen, in weer en wind, heuvel op, heuvel af, met lekke banden en hongerklop, moet ik nu links of rechts af, en ga zo maar door. En dan maar hopen dat het peloton je er op enig moment toch weer bij wil hebben. Voor diegene die nog niet weet wat een fietsertje is, hier is het vernieuwde fietsertje voor 2021:
Mogelijk denk een renner, wat moet ik met zo’n fietsertje. Welnu de ervaring leert dat het wel of niet verkrijgen van een fietsertje erg verslavend werkt binnen het peloton. Bij de vorige introductie deden alle renners hun uiterste best om zoveel mogelijk van deze felbegeerde fietsertjes te bemachtigen en waren ook zeer teleurgesteld als hun een fietsertje werd ontnomen. Er schijnt zelfs een renner 113 hiervoor te hebben gebeld. Daarnaast zal de renner die aan het einde van de tour de meeste fietsertjes heeft behaald, het volgende seizoen als de meest sociale renner in de Fietsertjes Trui mogen fietsen. Hoe cool is dat !. En zo houden we als CTW’ers rekening met elkaar. Nou, ik heb nu al zin om zondag weer gezellig met alle renners van Cycle Team Wijchen te gaan fietsen en er een mooie etappe van te maken.
Tot zondag
Danny